WIE is Ger van Moerkerk? 

Ik ben, na een lange carrière bij Defensie, alweer een aantal jaar gepensioneerd. Samen met mijn vrouw Liz heb ik vier zoons en zes kleinkinderen. Het zevende is op komst. Liz en ik wonen in Harderwijk, vlak bij het water. We hebben een eigen sloep, waarop ik veel tijd doorbreng. Heerlijk uitwaaien op het water! Verder reizen we graag. We hebben zo’n beetje heel Europa gehad, Australië, Amerika, Indonesië, het Midden-Oosten, Israël, Curaçao… En binnenkort staat er weer een trip naar Australië gepland, het geboorteland van mijn vrouw.

WAT heb je hiervoor zoal gedaan?

Ik heb 36 jaar voor Defensie gewerkt. Omdat je daar elke paar jaar verplicht van baan wisselt, heb ik er behoorlijk wat verschillende functies bekleed. Zo ben ik commandant geweest bij de Geneeskundige Eenheid Luchtmobiele Brigade, plaatsvervangend commandant Multinationaal Hospitaal, chef staf Geneeskundig Bataljon, directeur Revalidatiecentrum, hoofd Bureau Arbeidsvoorziening, ombudsman en hoofd Opleidingsrichting Onderofficieren.

HOE ben je bij Fith terecht gekomen?

Toen ik 56 jaar werd, moest ik verplicht met pensioen. Omdat ik me nog veel te jong en fit voelde om thuis te zitten, ging ik op zoek naar een nieuwe invulling van mijn dagen. Ik vond het belangrijk om nog iets te kunnen betekenen voor de maatschappij. Een oud-collega van Defensie wees me op Fith. Mijn interesse was direct gewekt. Hier kon ik nog echt van betekenis zijn voor anderen! Ik mocht al snel op gesprek komen en ben niet lang daarna begonnen als senior adviseur. Het mooie aan deze baan is de afwisseling. Ik kom met veel verschillende kandidaten in aanraking, van huisartsen en piloten tot mensen met een migratieachtergrond die nauwelijks Nederlands spreken. Ik plan de eerste afspraken het liefst in bij hen thuis, zodat ik een goed beeld krijg van de achtergrond van mijn kandidaten. Vergeet niet dat we, mede door deze huisbezoeken, in hun ogen vaak de enigen zijn die er écht voor hen zijn. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld de bedrijfsarts of het UWV, die er ‘alleen maar zijn voor de baas’. 

WAAROM past het Fith werk jou zo goed?

Ik kom uit de geneeskundige hoek en dan is de wil om anderen te helpen sterk aanwezig. In mijn rol als senior adviseur help ik mensen die zijn vastgelopen. Ik heb in mijn carrière heel wat collega’s voorbij zien komen met psychische problemen. Militairen met PTSS bijvoorbeeld als gevolg van een uitzending naar Bosnië. Het laatste wat ik wil is op de stoel van de arts gaan zitten, maar ik heb wel geleerd de signalen te herkennen en hoe daarmee om te gaan in de coaching en bij de loopbaanondersteuning. Een kort lontje, vermijdingsgedrag, prikkelbaar, neerslachtig, onrustig…

Door mijn ervaring heb ik behoorlijk wat kandidaten met wie het mentaal niet goed gaat. Om een grote escalatie te voorkomen, is het van belang dat deze problemen in het algemeen en PTSS in het bijzonder op tijd worden gesignaleerd. Ondanks de schaamte komt er gelukkig steeds meer aandacht voor.  Luisteren en rust creëren zijn essentieel. Ik neem ze aan de hand mee en help ze stap voor stap vooruit. Daarbij hou ik rekening met wat iemand energetisch aankan en hoe dat soms zomaar kan veranderen. Of wat de triggers zijn die we moeten vermijden bij de nieuwe baan. In de ideale wereld vinden we dé perfecte nieuwe baan. Lukt dat om uiteenlopende redenen niet, dan is acceptatie dat iets anders het hoogst haalbare is, ook al een enorme stap. 

WAAR ben je het meest trots op?

Ik haal de meeste voldoening uit cases waarbij ik voor álle partijen een goede oplossing kan vinden. Voor de oude werkgever, de nieuwe, de verzekeraar en last but not least voor de kandidaat zelf… Mensen met PTSS hebben ondanks deze belemmering veel kwaliteiten. Toont een werkgever begrip, dan helpt dat enorm. Ik vind het altijd weer een mooie uitdaging om een bedrijf te vinden dat zich hiervoor openstelt, dat er rekening mee houdt dat er een terugval kan komen. En dat een werknemer de ruimte geeft als deze aangeeft dat het even niet meer gaat. 

WANNEER is jouw dag geslaagd? 

Als ik mijn kandidaten houvast heb kunnen geven. In het begin is hun situatie vaak heel onzeker. Niet alleen op werkgebied, maar ook thuis. Ze weten niet hoe hun toekomst eruit ziet en overzien het financiële plaatje niet. Door er simpelweg te zijn voor deze mensen, neem je al een heleboel onzekerheid weg. Ik heb eens een politieman begeleid die van een stoere ME’er een hoopje ellende was geworden. Waar hij eerst als een tijger voorop ging in de strijd, had hij nu een muur om zich heen gebouwd. Hij verloor hierdoor niet alleen zijn collega’s, maar ook zijn vrienden. Hij raakte in een sociaal isolement. Lukt het dan om een mooie passende baan voor zo iemand te vinden en hem daarmee zijn zelfredzaamheid terug te geven, dan is mijn dag geslaagd.