Deze week vertelt onze adviseur Rob Bouwman het verhaal van Victoria, die haar werk moest stoppen door lichamelijke klachten. Door samen te zoeken naar nieuwe mogelijkheden en vol te houden na tegenslagen, worden deuren uiteindelijk geopend.

De eerste kennismaking met Victoria

In een appartement ergens langs het water van een drukke Haagse kade, maakte ik kennis met Victoria. Zij komt uit Polen en woont inmiddels al zo’n tien jaar in Nederland en spreekt onze taal dan ook prima. Bij binnenkomst draait er enthousiast een klein hondje tussen mijn voeten door. Ik werd binnengelaten in de woonkamer. Het is er lekker licht en alles ziet er fris en verzorgd uit. Door een matglazen raam in een deur in de kamer zag ik een schim bewegen. Het was de dochter van Victoria die een paar dagen vrij had van school. Wat met mij besproken wordt, gaat de dochter niets aan, zo zegt Victoria. Daarom ging zij samen met een vriendinnetje spelen in de slaapkamer die grenst aan de woonkamer.

Het goede voorbeeld willen geven

Victoria vertelde zonder enige terughoudendheid over de afgelopen jaren. Hoe zij naar Nederland kwam en hier haar echtgenoot ontmoette. Hoe hij haar in de steek liet, vlak na de bevalling van hun dochter, en hoe zij uiteindelijk moest stoppen met haar werk als kapster door pijn in haar rug en een allergische reactie op bepaalde chemische middelen. Op zich ging het nu wel een stukje beter, maar eigenlijk was dat minder belangrijk, gaf ze aan. Echt belangrijk was het feit dat zij, hoe dan ook, een goed voorbeeld wilde zijn voor haar dochter. Die moest niet het idee hebben dat je in Nederland niet hoeft te werken voor je geld.

Zoeken naar nieuwe mogelijkheden

Samen namen we de mogelijkheden door en probeerde ik te inventariseren waar verder nog de interesses lagen van Victoria. Daarom besloot ik haar te vragen om een beroepskeuzetest en een competentietest te maken in de hoop op basis van de antwoorden meer zoekmogelijkheden te krijgen. Uiteindelijk leverden de testen niet concreet meer zoekrichtingen op. Door het maken van de testen was Victoria wel zelf op meer mogelijkheden gekomen. Zo gaf zij aan ook graag met kinderen te willen werken of aan de slag te willen gaan als verkoopster in een kledingwinkel of beautysalon. Door dit laatste besloten we een klein testje te doen om eens te kijken hoe de reacties zouden zijn. Samen zochten we een 15-tal winkels uit verspreid over de buurt en in de betere winkelstraten van Den Haag. Voor elke winkel schreven we vervolgens een zeer persoonlijke brief, volledig geënt op hun product of dienst. Samen met Victoria’s cv stopten we de brieven in enveloppen om deze vervolgens persoonlijk af te gaan geven bij de betreffende winkels. We reden zo een uurtje of twee in de rondte en stopten telkens om Victoria de gelegenheid te geven haar brief te bezorgen.

Al snel een eerste sollicitatiegesprek

De volgende dag werd er al gebeld met het verzoek om op zaterdagochtend langs te komen voor een sollicitatiegesprek. Het ging om een modezaak en Victoria was helemaal opgewonden over de kans die ze hopelijk kreeg. Na afloop had zij zelf de indruk dat het een goed gesprek was geweest en dat er een grote kans was dat zij aan de slag zou kunnen. Helaas volgde enige tijd later toch een afwijzing.

Doorzetten na een tegenvaller

Wij lieten ons niet ontmoedigen door die ene tegenvaller zo aan het begin van onze pogingen en gingen gestaag door met zoeken naar mogelijkheden, brieven schrijven en reageren op openstaande vacatures. Ze probeerde haar Poolse afkomst en haar goede kennis van zowel het Pools als het Nederlands te gebruiken en solliciteerde – een beetje tegen beter weten in – ook bij de Poolse ambassade en Poolse bedrijven. Zo kwamen we ook terecht bij een uitzendbureau voor Polen in het Westland. Maar ook hier was niets geschikts voorhanden. In de meeste gevallen kwam het toch neer op lichamelijk zware arbeid met veel bukken en tillen. Gelukkig bleef Victoria positief en vol vertrouwen dat het haar zou lukken.

Het kunnen inzetten van haar Poolse achtergrond

En toen kwam de doorbraak. Vlak in de buurt van de woning van Victoria bevond zich een kinderopvang. De eigenaresse had zich voorgenomen om haar bedrijf uit te breiden met een afdeling voor Poolse kinderen. Eigenlijk minder voor de kinderen, maar meer voor de ouders, die zich bij andere gelegenheden moeilijk verstaanbaar konden maken. Victoria werd benaderd voor een deelfunctie. Een deel van haar tijd zou zij bezig zijn met de ouders van de kinderen en natuurlijk de kinderen zelf. Het andere deel van haar taak betrof het werven van nieuwe klanten. Dit was het deel waar Victoria het minste vertrouwen in had. Zij zou een target krijgen voor het aantal nieuw te werven klanten. Dat nam echter niet weg dat ze de kans graag wilde aangrijpen en alles in het werk wilde stellen om te slagen.

UWV ondersteunt de werkgeefster

Intussen informeerde de werkgeefster of er nog mogelijkheden waren voor een bijdrage vanuit UWV. Die waren er. Na enige tijd volgde het verlossende woord: Victoria mocht tijdens een proefplaatsing 2 maanden aan de slag. De werkgeefster hoefde deze periode geen salaris te betalen mits er – na de twee maanden proef – een contract voor 6 maanden in het vooruitzicht werd gesteld. Daarnaast was er nog de no-riskpolis die de werkgeefster vrijwaarde van salarisbetaling mocht Victoria weer ziek worden.

Succesvol aan het werk met een contract

Victoria ging aan de slag en met succes. Al in de eerste dagen wist zij een nieuwe klant binnen te slepen en ook het werken met de kinderen was een groot feest. Na de proefplaatsing volgde nog een periode van twee maanden waarin ik met regelmaat contact had met Victoria. En toen die periode voorbij was kon het traject succesvol worden gesloten. Met een bosje kleurige tulpen nam ik afscheid. Job well done voor Victoria die met haar enthousiasme en tomeloze inzet haar geluk wist af te dwingen.

mei 2017, geschreven door onze adviseur Rob Bouwman